به گزارش بهارانه به نقل از نافع ،

دخترم من با دلی لبریز عشق – گشته بابایم شهیدِ در دمشق

دل‌شکسته بی‌کَس و تنها و تک  - قد هلالی همچو بانوی فدک

تا سحر شب همدمِ من اشک و آه  - بهر بابا دیده می‌دوزم به راه

مادر و من تا سحر لبریز درد  -  می‌کِشیم از سینه پُرغم آه سرد

شد سحر بابا نیامد باز که  -   پس کِشد دردانه دختر ناز، که؟

هشت شد ساعت و سالِ نورسید  -  نیست بابا در کنارم روز عید

در کنارِ عکس بابای شهید  -  سال شد تحویل و آمد روز عید 

مادر و من لحظۀِ تحویل سال –  رفته در آغوش بابا هم خیال

 مثل هر روزِ تمام هفته‌ام  -   قاب عکسش را بغل بگرفته‌ام 

یاد او در نوبهاران می‌کنم  -  عکس او را بوسه‌باران می‌کنم 

سال نو بابا مبارک بر تو باد –  دخترت را برده‌ای‌ بابا زِ یاد

در میانِ سفرۀِ دل‌تنگی‌ام  - رنگِ مشکی تخم‌مرغ رنگی‌ام

 بی تو بابا دخترت دل‌سوخته  - آتشی در سینه‌اش افروخته

بس کشیدم از غم و داغ تو آه - سبزۀِ عیدم شده بابا سیاه 

هفت‌سین درد و رنج آه و اشک -  بر زمین افتاده بیرق، پاره مشک

عاشقِ عباسیِ زینب، سلام  -  کرده از داغت دل من تب، سلام

 ای شهید کُشتۀِ دور از وطن - ای کفن‌پوشیدۀِ صدپاره تن

 ای قرارت بوده با من آمدن  - سال نو شد پس کجایی عشق من؟

های‌ بابا، قول برگشتن چه شد  -  وعده‌ات با من دم رفتن چه شد

غرقه در خون قامتت معنایِ مرد - دخترت قلبش شکسته بازگرد

عید شد عباسِ زینب کیش ما  - جای تو خالی است بابا پیشِ ما

بی تو بابا اولین تحویلِ سال  -  خنده بر لب تا ابد بر من محال 

  بس که با من غصه‌ات را خورده‌اند -  بی تو شب‌بوها همه پژمرده‌اند   

بی تو ساعت‌ها همه می‌ایستند  -  پسته‌های عید خندان نیستند  

یادم آید عید سال قبل‌تر  -  نازهای من به آغوش پدر

لحظۀِ تحویل سال او را بغل – از لب او بوسه‌های چون عسل

او که بر من عاشقی را یاد داد  - یاد بادان روزگاران یاد باد 

تا همیشه چشم من از اشک تر  - یاد باد آن عیدهای با پدر

به امید ظهور حضرت یار ..

دوم فروردین 1394 منصور نظری

پایان پیام/س